Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Συμπληρωματικά περί Πέτρου Γ. Χριστοπούλου, ανθυποσμηναγού.

Σε παλαιότερη ανάρτηση είχα παρουσιάσει ορισμένα στοιχεία για τον εξ Ηρακλείας καταγόμενο πεσόντα ανθυποσμηναγό Πέτρο Γ. Χριστόπουλο, ο οποίος έχασε την ζωή του λόγω πρόσκρουσης του αεροσκάφους που κυβερνούσε στο χωριό Σοφάδες Καρδίτσας την 18η Μαρτίου 1953.
Χάρη στην συμβολή του αγαπητού φίλου Γιώργου Ασημακόπουλου, ανακάλυψα την σελίδα των πεσόντων της Πολεμικής Αεροπορίας, στην οποία υπάρχει αναφορά και στον πεσόντα συγχωριανό μας. Στην σελίδα αυτή αναφέρονται τα εξής: 



Η φωτογραφία που συνοδεύει το βιογραφικό του ανθυποσμηναγού Χριστόπουλου πιθανότατα προέρχεται από το αρχείο της Πολεμικής Αεροπορίας, είναι δε εξαιρετικά σημαντική, καθώς πρόκειται μάλλον για την μοναδική σωζόμενη απεικόνιση της μορφής του.

Η φωτογραφία του ανθυποσμηναγού Π. Γ Χριστόπουλου,
από την σελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία και για το είδος του αεροσκάφους, μαζί με το οποίο χάθηκε ο Π. Χριστόπουλος. Σύμφωνα με την Βικιπαιδεία, το Republic F-84G Thunderjet αποτελούσε την καλύτερη έκδοση των αεροσκαφών τύπου F-84 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1951. Είχε δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού, αυτόματου πιλότου, αυτόματης προσγείωσης, αλλά και μεταφοράς μιας πυρηνικής βόμβας Mark-7. Ο εναέριος ανεφοδιασμός και η χρήση πυρηνικής βόμβας ήταν, μάλιστα, χαρακτηριστικά που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε αυτήν την έκδοση του F-84. Τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ήταν τα εξής: 



Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία είχε μόλις παραλάβει 200 περίπου αεροσκάφη Republic F-84G Thunderjet κατά τα έτη 1952-1953, δηλαδή λίγο πριν τον θάνατο του ανθυποσμηναγού, γεγονός που φανερώνει ότι ο  Π. Χριστόπουλος είχε κριθεί εξαιρετικά ικανός για να κυβερνήσει ένα καινούριο τύπο αεροσκάφους. 

Το αεροσκάφος τύπου Republic F-84G Thunderjet σε φωτογραφία εποχής.
Αυτό το μοντέλο οδηγούσε ο Π. Χριστόπουλος κατά την ημέρα της πρόσκρουσης.

Το αεροσκάφος Republic F-84G Thunderjet.

Η δημιουργία από τις Ένοπλες Δυνάμεις ιστοσελίδων αφιερωμένων στους πεσόντες τους όχι μόνο γεμίζει υπερηφάνεια τους οικείους τους, ούτε παρέχει απλώς πλήθος δυσεύρετων πληροφοριών στους μελετητές. Πολύ περισσότερο αποτελεί τον αναγκαίο φόρο τιμής στους ανθρώπους αυτούς, που συνέβαλαν στην πρόοδο τους.

(Τις θερμές ευχαριστίες μου εκφράζω για μία ακόμη φορά στον εκλεκτό φίλο Γιώργο Ασημακόπουλο, που μου γνωστοποίησε την σελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας για τον Π. Χριστόπουλο).