Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Μια παλιά φωτογραφία

Μου είπαν κάποτε ότι αδίκως ασχολούμαι με αυτό που ονομάζω ιστορία του χωριού μου, γιατί "ποιόν άραγε ενδιαφέρει η ιστορία του Μπρούμα;"
Η ιστορία, ωστόσο, δεν γράφεται πάντα για σπουδαία γεγονότα και διάσημα πρόσωπα. Το κάδρο της Ιστορίας δεν είναι παρά ένα ψηφιδωτό από μικρούς βόλους τοπικών αφηγήσεων, γεγονότων και ασήμαντων με την πρώτη ματιά συμβάντων. Σκεφτείτε ποιά θα ήταν, για παράδειγμα, η γνώση μας της αρχαίας Αθήνας, αν δεν γνωρίζαμε ότι το λαμπρό της οικοδόμημα στηριζόταν στην δουλεία και στην καταπίεση των συμμάχων της!
Ιστορία μπορεί να γίνει μια προφορική παράδοση, ένα αντικείμενο που διασώθηκε από την μια γενιά στην άλλη, ένα κομμάτι κεραμίδι από το σπίτι του προπάππου, πολύ περισσότερο δε μια φωτογραφία!
Πριν λίγο καιρό είχα την χαρά να λάβω από ένα συγχωριανό και φίλο, τον Ηρακλή Τσίπη, την φωτογραφία που παρουσιάζω με το παρόν άρθρο, με την άδειά του να την δημοσιεύσω όποτε κρίνω απαραίτητο. Τέτοιες κινήσεις είναι εξαιρετικές, γιατί δείχνουν, κυρίως στην εποχή της κρίσης, ότι ευτυχώς δεν ξεχάσαμε να χαρίζουμε. Ευτυχώς, δηλαδή, θυμόμαστε ακόμη ότι εκτός από το να πάρεις  από κάποιον, υπάρχει και το να δώσεις χωρίς να περιμένεις κάτι σε αντάλλαγμα.
Κι επίσης, όσον αφορά την παρούσα ιστοσελίδα, δεν πρέπει ίσως να ξεχνάμε ότι δεν οδηγείται πουθενά, αν εγώ ανακυκλώνω συνεχώς τις γνώσεις μου ή παρέχω το αποτέλεσμα της έρευνάς μου, αν η προσπάθειά μου δεν βρίσκει ανταπόκριση.
Η φωτογραφία, λοιπόν, του Ηρακλή απεικονίζει μερικούς κυνηγούς μετά το τέλος του "αγώνα" τους, να παρουσιάζουν τα λάφυρά τους. Ο ίδιος ο Ηρακλής μου είπε ότι γνωρίζει με βεβαιότητα μόνο τον παππού του (στην μέση ακριβώς της φωτογραφίας). Ρωτώντας  κατάφερα να μάθω ότι έχει τραβηχτεί πιθανότατα στην λίμνη της Αγουλινίτσας (αποξηραμένη από τη δεκαετία του 1970), αφού τα πουλιά που αποτελούν την λεία των εικονιζομένων είναι μπάλιζες, γνωστά δηλαδή νεροπούλια. Συνεπώς, η χρονολογία λήψης της φωτογραφίας θα πρέπει να υπολογιστεί στην δεκαετία του 1960 ή και νωρίτερα.
Έμαθα, επίσης, ότι κατά πάσα πιθανότητα τα δύο πρόσωπα στα αριστερά της φωτογραφίες είναι οι Διονύσιος Τσουτσάνης (τέρμα αριστερά) και ο γιος του, Φώτης (δίπλα του). Δυστυχώς, για τους υπόλοιπους εικονιζόμενους δεν μπόρεσα να βρω κάποιο στοιχείο, οπότε οποιαδήποτε πληροφορία είναι ευπρόσδεκτη!



Ελπίζω και εύχομαι η ευγενικότατη χειρονομία του Ηρακλή, τον οποίο ευχαριστώ εγώ, όπως και όλοι μας, να μας παρακινήσει σε παρόμοιες κινήσεις!